Door de frequentie in te stellen, past u de sonar aan voor uw specifieke doel en de aanwezige waterdiepte.

Hogere frequenties maken gebruik van smallere bundels en zijn daarom beter voor snelle weergave en bij een ruwe zee. De weergave van bodem en thermoclines (inversielagen) kan beter zijn wanneer u een hogere frequentie gebruikt.

Lagere frequenties maken gebruik van bredere bundels, die de visser meer doelen laten zien, maar kunnen ook meer oppervlakteruis genereren en de continuïteit van bodemsignalen verslechteren bij een ruwe zee. Bredere bundels genereren grotere visbogen, waardoor ze ideaal zijn voor het opsporen van vis. Bredere bundels werken ook beter in diep water, omdat de lagere frequentie beter doordringt in diep water.

Met CHIRP frequenties kunt u elke puls een reeks frequenties laten doorlopen voor een betere scheiding van doelen in diep water. U kunt CHIRP gebruiken om doelen, zoals vissen in een school, te onderscheiden en voor toepassing in diep water. CHIRP presteert over het algemeen beter dan toepassingen met één enkelvoudige frequentie. Omdat sommige vissen beter worden weergegeven met een vaste frequentie, moet u rekening houden met uw doelstellingen en met de wateromstandigheden wanneer u CHIRP frequenties gebruikt.

Bij sommige transducers kunt u ook vooraf ingestelde frequenties aanpassen voor elk transducerelement. Dit betekent dat u de frequentie met behulp van de voorinstellingen snel kunt wijzigen wanneer de wateromstandigheden en uw doelstellingen veranderen.

Wanneer u twee frequenties tegelijk gebruikt in de gesplitste frequentieweergave, kunt u dieper kijken met de lagere frequentie en tegelijkertijd meer details zien met de hogere frequentie.