Miara toksyczności tlenowej ośrodkowego układu nerwowego wywołanej przez narażenie na zwiększone parcjalne ciśnienie tlenu (PO2) podczas nurkowania.

Tryb nurkowania wykorzystywany przy nurkowaniach wykonywanych z rebreatherem, który przeprowadza recyrkulację wydychanego gazu i usuwa z niego dwutlenek węgla.

Największa głębokość na jakiej gaz oddechowy może być używany, zanim parcjalne ciśnienie tlenu (PO2) przekroczy bezpieczną granicę.

Nurkowanie niewymagające czasu dekompresji przy wynurzaniu się na powierzchnię.

Miara płucnej toksyczności tlenowej wywołanej przez narażenie na zwiększone parcjalne ciśnienie tlenu (PO2) podczas nurkowania. Jedno OTU jest odpowiednikiem wdychania tlenu 100% pod ciśnieniem 1 atm przez 1 minutę.

Ciśnienie tlenu w gazie oddechowym w oparciu o głębokość i zawartość tlenu.

Ilość czasu która upłynęła od zakończenia ostatniego nurkowania.

Szacowana ilość czasu potrzebna do wypłynięcia na powierzchnię z uwzględnieniem dekompresji i przystanków dekompresyjnego.